Właściwością, która może pomóc nam w odróżnieniu konopi dziko rosnących, od odmian marihuany siewnej, są charakterystyczne dla Cannabis ruderalis, okwiaty. Nazwą tą, określa się część kwiatu, która odpowiada za ochronę rozwijających się pręcików i słupków. Okwiat, jest elementem odnóża łodygi oraz kwiatostanu, która mocuje płatki od spodu, każdego pojedynczego kwiatu i dzięki temu umożliwia, dojrzewanie konopi dzikich oraz dalsze etapy rozwoju kwiatów.

KONOPIE DZIKIE, A MARIHUANA SIEWNA. 

Owoce konopi dzikich, są mniejsze niż te, jakie spotkać możemy u marihuany siewnej. Charakteryzują się brązowym, marmurkowym zabarwieniem, przez co budzą zainteresowaniem hodowców, poszukujących inspiracji, dla tworzonych przez siebie krzyżówek. Nic dziwnego, skoro pochodząca z północnych terenów Finlandii, Cannabis ruderalis Janisch. właściwa (wyeksponowana przez rosyjskiego badacza i naukowca Janiszkina), stała się podstawą metody autofloweringu i upraw tzw. automatów. Owoce konopi dzikich, zatem i nasiona, osiągają rozmiary 2,5-3,5 x 1,8-2,5 mm.  Jeśli chodzi o ilość zawartego w nich THC, jest ona mniejsza, niż w przypadku konopi siewnych lub indyjskich. Z tego powodu te odmiany marihuany, nie stanowią obiektu zainteresowań medycyny i nie odgrywają istotnej roli w lecznictwie. Rzadko kiedy odmiany jej, są wykorzystywane jako leki, częściej za to używa się ich puli genów do generowania nowych odmian i modyfikacji wewnątrzgatunkowych. Hodowcy, doceniają wartość Cannabis ruderalis, ze względu na ich możliwości, jakie polegają na wzmacnianiu poziomu zawartości THC, powstałych na ich bazie krzyżówek oraz zaletą związanym z podnoszeniem odporności, zwyzkiwanym dzięki konopiom dzikim, nowym odmianom. Dla Cannabis ruderalis warunki nie stanowią praktycznie, żadnej przeszkody. 

KONOPIE SIEWNE. CANNABIS SATIVA. 

Karol Linneusz, był znanym w Szwecji, przyrodnikiem i lekarzem, któremu udało się m.in. wyodrębnić gatunek konopi siewnych. Profesor Uniwersytetu w Uppsali, dokonał również, innych bardzo ważnych odkryć w okresie swojego życia, który przypadał na okres trwający od 1707 roku do 1778 r. To Linneuszowi właśnie, udało się udowodnić, że konopie siewne, stanowią osobny takson monotypowy, roślin konopiowatych.